وقایع بعد از ظهور امام زمان(عج)
امام جعفر صادق(ع) فرمودند:قائم(ع) خروج نمی کند تا اینکه از درون آسمان به نام او و نام پدرش شب جمعه بیست و سوم ماه رمضان ندا شود که فلان بن فلان قائم آل محمد(ع) است سخنش را بشنوید و از او اطاعت کنید.آن گاه هیچ جانداری باقی نماند مگر اینکه آن صدا را بشنود پس خواب را بیدار می کند که به حیاط خانه اش می آید و دوشیزه را از پشت پرده اش بیرون می کشد و قائم(ع) از آنچه می شنود قیام می کند این صیحه و فریاد جبرئیل است.
امام محمد باقر(ع) فرمودند:خروج سفیانی قتل نفس زکیه و خروج قائم(ع) از امور حتمی است.منادی(جبرئیل) از آسمان ندا می کند:به تحقیق حق با علی(ع) و شیعیان اوست سپس ابلیس لعنه الله علیه در آخر روز بانگ می زند که به تحقیق حق با عثمان و پیروان اوست و در آن هنگام باطل جویان به تردید دچار خواهند شد.
امام محمد باقر(ع) فرمودند:هرگاه از جانب مشرق آتشی شبیه به هردی (زرد) مشاهده کردید که سه یا هفت روز روشن باشد منتظر فرج آل محمد(ع) باشید که خداوند شکست ناپذیر و حکیم است.
امام محمد باقر(ع) فرمودند:امیر ارتش سفیانی در بیداء فرود می آید پس منادی از آسمان ندا می کند :ای بیداء آنها را نابود کن.آن گاه زمین آن ها را فرو می برد و از آن ها جز سه نفر کسی جان سالم به در نمی برد که از قبیله کلب هستند خداوند صورت هایشان را به پشت باز می گرداند.
امام جعفر صادق(ع) فرمودند:نخستین کسی که با قائم(ع) بیعت می کند جبرئیل است که به صورت پرنده سفیدی نازل می شود و بیعت می کند سپس یک پای بر بیت الحرام و پای دیگر بر بیت المقدس می گذارد آن گاه با صدای تیزی که خلایق می شنوند فریاد خواهد زد :اتی امر الله فلا تستعجلوه (امر الهی آمد پس آن را زود مشمارید)
رسول خدا(ع) فرمودند:او را پرچمی است که چون هنگام خروجش فرا رسد آن پرچم خود به خود برافراشته گردد و خداوند آن را به نطق آورد و آن حضرت را ندا کند که :ای ولی خدا خروج کن که دیگر برای تو حلال نیست که از دشمنان خدا ساکت بنشینی پس خروج می کند و دشمنان خدا را می کشد.
امام جعفر صادق(ع) فرمودند:اولین برنامه ای که قائم(ع) آغاز می نماید این است که دست بنی شیبه را می برد و بالای کعبه می آویزد و جارچی ان حضرت ندا می کند:این ها دزدان اموال خدا هستند.
امام جعفر صادق(ع) فرمودند:نخستین کسی که در زمان دولت امام زمان(عج) به دنیا برمی گردد حسین بن علی(ع) و اصحاب آن بزرگوار و یزید بن معاویه و یاران او هستند و آنها را چشم در چشم و رخ در رخ خواهند کشت.
برگرفته از کتاب با ارزش مکیال المکارم(1) مرحوم آیت الله سید محمد تقی موسوی اصفهانی